ဘ၀အျမင္..........

ေရွးပေ၀သဏီက ျဖစ္သည္။ မ်က္မျမင္ပုဏၰား( ၆ )ေယာက္သည္ မိမိလက္တို႕ျဖင့္ ဆင္ကိုစမ္းသပ္၍ ဆင္၏ပံုသ႑ာန္ကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကသည္။ ပထမပုဏၰားက ဆင္၏ ၀မ္းဗိုက္နံေဘးကို စမ္းသပ္ျပီး ဆင္သည္ အုတ္နံရံနွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။

ဒုတိယပုဏၰားက ဆင္၏ အစြယ္ကိုစမ္းမိ၍ ဆင္သည္ လွံႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။

တတိယပုဏၰားက ဆင္၏ရွည္လ်ားေသာ ႏွာေမာင္းကိုစမ္းမိ၍ ဆင္သည္ ေျမြႏွင့္တူသည္ဟုေျပာသည္။

စတုတၳပုဏၰားက ဆင္၏ေျခေထာက္ကို စမ္းမိ၍ ဆင္သည္ ကၽြန္းတိုင္ၾကီးႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။

ပဥၥမပုဏၰားက ဆင္၏ နားရြက္ကိုစမ္းမိသျဖင့္ ဆင္သည္ ယပ္ေတာင္ႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။

ဆဌမပုဏၰားက ဆင္၏ အျမွီးကိုစမ္းမိသျဖင့္ ဆင္သည္ ၾကိဳးႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။

            မည္သည့္ပုဏၰား၏ အေျဖက မွန္ပါသနည္း။ ဆင္သည္ ၾကိဳးႏွင့္တူပါသေလာ။ သို႕မဟုတ္ ။ ယပ္ေတာင္ႏွင့္တူပါသေလာ။ အမွန္စင္စစ္ကား ။ ပုဏၰား ( ၆ )ေယာက္လံုး၏ အေျဖက မွန္သည္ဟု ေျပာရပါမည္။ ဟုတ္သည္။ ပုဏၰားတို႕သည္ မိမိတို႕စမ္းသပ္ခံစားမႈျဖင့္ ဆင္၏ပံုစံကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကသည္။ ဆင္၏ေျခေထာက္ကို စမ္းမိ၍ ကၽြန္းတိုင္ႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာသည္။ မမွားနိုင္ ။ လံုး၀မမွားနိုင္။ သို႕ေသာ္႕႕႕႕႕ကၽြန္းတိုင္ႏွင့္တူေသာ ေျခေထာက္သည္ ဆင္ဟုတ္ပါသလား႕႕႕႕ဟု ေမးခဲ့လွ်င္ မျပည့္စံုေသးဟု ေျဖရမည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္းတိုင္ႏွင့္တူေသာ ေျခေထာက္သည္ ဆင္၏အစိတ္အပိုင္းမွ်သာျဖစ္သည္။ ဆင္ဟု  မေခၚေလာက္ေသးေပ။ ေျခေထာက္၊ ႏွာေမာင္း ၊ အစြယ္ ၊ ခႏၶာကိုယ္ ၊ အျမီွး ႕႕စသည္ေပါင္းစပ္မွသာ ဆင္ျဖစ္ေပမည္။

            ထို႕အတူ ။ ကၽြန္ုပ္တို႕သည္ ဘ၀ဆိုသည့္ ေတာင္တန္းၾကီးကို အလယ္၌ ထားရွိထားေပသည္။ ထိုဘ၀ကို မိမိတို႕ရွိသည့္အရပ္မွ မိမိျမင္သမွ် ေျပာျပရေပမည္။

            လူတစ္ကိုယ္စိတ္တစ္မ်ိဳး႕႕႕ဟုအဆိုရွိသည္။ တစ္၀မ္းတစ္ဗိုက္မွ ေမြးဖြားေသာ အမႊာပူးညီအစ္ကိုတို႕ပင္ စိတ္အေနစိတ္ထားျခင္း မတူနိုင္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ုပ္တို႕ေရးသားေသာ စာေပမ်ားကို အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ လူတို႕အဖုိ႕ လက္သင့္ခံခ်င္မွ ခံခ်င္ေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ုပ္တို႕ညီေနာင္မ်ားေရးသည့္ စာေပမ်ား ၊ အေတြးအျမင္မ်ားသည္ မိမိတို႕ထိေတြ႕ရာ မိမိတို႕ေနသည့္ပတ္၀န္းက်င္ ၊ မိမိတို႕၏ စိတ္ခံစားမႈမ်ားကို အေျချပဳျပီး ေရးသားၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ညီေနာင္တို႕၏ ဘ၀အျမင္က ေျခေထာက္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ ႏွာေမာင္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ အစြယ္လည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ မည္သုိ႕ပင္ျဖစ္ျဖစ္ ။ ညီေနာင္အားလံုးတို႕၏ အေတြးအျမင္တို႕ကို ေပါင္းစပ္ပါက ခိုင္ခန္႕ျပည့္စံုေသာ ဘ၀အျမင္ကို ရရွိမည္ဟု ယံုၾကည့္မိပါသည္။ အေၾကာင္းကား႕႕႕႕ဘ၀အျမင္ဆိုသည့္ ေခါင္းစီးေအာက္တြင္ လူတန္းစားအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါနိုင္သည္မဟုတ္ပါလား႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕။

ဘ၀ဆိုသည္မွာ႕႕႕႕

            ဘ၀ဆိုသည္မွာ သဒၵါက်မ္းဂန္၏ သေဘာထားအျဖစ္ ဘူဓာတ္+ အပစၥည္း။ ဘူ- သဒၵါသည္ ဘ၀ေန= ျဖစ္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ဘ၀ဆိုတာ ဘာလဲဟု ကၽြန္ုပ္အားေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ေသာ္ ျဖစ္တည္ျခင္းသေဘာတရားကို ဘ၀ဟု ေခၚေၾကာင္း အေျဖေပးရလိမ့္မည္။

            လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ပတ္ခန္႕က ကၽြႏ္ုပ္၏ေဘာ္ဒါ ေဇာ္မ်ိဳးထြန္း ကၽြန္ုပ္ဆီသို႕ေရာက္လာသည္။ သူကား ကား၀ပ္ေရွာ့ဆိုင္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ ယခုနယ္ျပန္ဖို႕ ခြင့္တိုင္ရာတြင္ ၀ပ္ေရွာ့ဆရာမွ သူ႕ကို ေမးခြန္းသံုးခြန္းေမးေၾကာင္းေျပာျပသည္။ ယင္းထဲတြင္ ဘ၀-ဆိုတာဘာလဲဟု ေမးရာ သူ၏အေျဖက မေရရာေသာေၾကာင့္ ၀ပ္ေရွာ့ဆရာက--

            `` ေအး ၊ မင္းေျပာသလိုပဲ ဘ၀ဆိုတာ ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ထားေတာ့ ။ မင္းရဲ႕အေျဖကို မွန္တယ္လို႕လည္း ငါမေျပာခ်င္ဘူး။ မွားတယ္လို႕လည္း ငါမဆိုခ်င္ဘူး။ ငါ့အေနနဲ႕ေျပာရရင္ ဘ၀ဆိုတာ ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕ ေသဆံုးျခင္းၾကားက ျဖစ္ျခင္းသေဘာတရားပဲ။ ေအး ႕႕အဲဒီၾကားထဲမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ၊ က်ရံႈးမႈေတြရွိတယ္။ ၀မ္းနည္းမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ရွိတယ္။ တန္ဖိုးၾကီးတာေတြ ၊ တန္းဖိုးမရွိတာေတြ။ ဆင္းရဲျခင္းေတြ ၊ ခ်မ္းသာျခင္းေတြ၊ ေက်နပ္မႈေတြ ၊ မေက်နပ္မႈေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ အဲဒီအထဲမွာ ဘယ္အရာက ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆံုးလဲ႕႕႕´´

ဟု ေျဖရင္းျပန္ေမးလိုက္သည္။ မွန္သည္။ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ရွင္သန္ျခင္းႏွင့္ ေသဆံုးျခင္းၾကားက ကာလတိုတိုေလး၏ ျဖစ္တည္ျခင္းကို ဘ၀ဟု ေခၚရေပလိမ့္မည္။ ဘ၀တြင္ ဘယ္အရာက ပို၍ အေရးၾကီးပါသနည္း။ ေအာင္ျမင္မႈေလာ႕႕႕။ ခ်မ္းသာမႈေလာ႕႕႕႕။။။။။

ဘ၀ႏွင့္ေအာင္ျမင္ေရး႕႕႕႕႕

            လူတစ္ေယာက္၏ အေနျဖင့္ ဘ၀ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့လွ်င္ ေအာင္ျမင္မႈလည္းရွိမွ တင့္တယ္မည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ မွန္သည္။  Life means strife. ဘ၀ဟူသည္ တိုက္ပြဲျဖစ္သည္ ဟု ဂ်ာမာန္စကားပံုတစ္ခုရွိသည္။ လူသားတို႕သည္ မိမိတို႕ေမွ်ာ္လင့္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈရဖို႕ရာအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရသည္။

            ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ သံသရာအဆက္ဆက္က ကိေလသာတိုက္ပြဲကို အေနာ္မာကမ္းတစ္ဖက္က ေတာအုပ္ေလးထဲတြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အခ်ိန္မ်ားစြာ၊ ဘ၀မ်ားစြာ၊ ကမၻာမ်ားစြာ ဆင္ႏႊဲမွ ရရွိခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈကို ဗုဒၶက တန္ဖိုးထားသည္။ ယင္းေၾကာင့္ တာရွည္ေအာင္ျမင္သည့္ တိုက္ပြဲတစ္ခုျဖစ္ရန္အတြက္ အရပ္ေဒသမ်ိဳးစံုသို႕ ၾကြခ်ီ၍ တရားဓမၼမ်ားေဟာေျပာခဲ့သည္။

            ဟစ္တလာသည္ သူ၏ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ နည္းမ်ိဳးစံုသံုး၍ကမၻာၾကီးကို တိုက္ပြဲဆင္ႏြဲခဲ့သည္။ သူသည္ အထိုက္အေလွ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္႕႕႕ ဟစ္တလာသည္ သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈကို ၾကာရွည္တည္တံ့ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္။

            စစ္ဘုရင္ၾကိးနပိုလီယံလည္း ဘာထူးမည္နည္း။ သူသည္ ကေလးဘ၀က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည္။ ေက်ာင္းတတ္ရင္း ေစ်းသည္  အဘြားၾကိးထံမွ ပန္းသီးတစ္လံုးကိုပင္ အေၾကြး၀ယ္ခဲ့ဘူးသည္။ ခ်ိဳ႕တဲ့လြန္းေသာ သူ၏ ဘ၀ကို သူျငီးေငြ႕လာသည္။ ငတ္မြတ္လွေသာ ေန႕ရက္ေတြကို ေတြးမိတိုင္း စိတ္ပ်က္စျပဳလာသည္။ သူသည္ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲဖို႕ရာအတြက္ တစ္ခုခုလုပ္ရေတာ့မည္ဟု ေတြးမိကတည္းက သူ႕ဘ၀ကို ၾကိတ္မွိတ္သည္းခံခဲ့သည္။  ငတ္မြတ္မႈေတြကို ခဏတာ ေမ့ေလ်ာ့ထားသည္။ သူ႕အာရံုထဲတြင္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိဖို႕ တာစူေနသည္။ ဘ၀ကို ေတြးမိတိုင္း သူၾကိဳးစားသည္။ သူူ၏ၾကိဳးစားမႈသည္ အရာထင္ခဲ့သည္။ သူလိုခ်င္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈေတြ တျဖည္းျဖည္းရရွိလာသည္။ ေနာက္တြင္ စစ္ေသနာပတိၾကီး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္႕႕႕႕ သူသည္လည္း ေအာင္ျမင္မႈကို ၾကာရွည္ေအာင္ မထိန္းသိမ္းနိုင္ခဲ့။

            လူသားတို႕သည္ မိမိ၏ ေအာင္ျမင္မႈတို႕ကို မထိန္းသိမ္းနိုင္လွ်င္ အခ်ိဳ႕ေသာ လူတို႕အတြက္ ဟစ္တလာ၊ နပိုလီယံတို႕ကဲ့သုိ႕ မိမိကုိယ္ကို ဒုကၡေပးနိုင္သည္။ ၾကီးမားသည့္ အရႈံးမ်ားႏွင့္လည္း ရင္ဆိုင္ရနိုင္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႕၏  ေအာင္ျမင္မႈသည္ ေနရူး ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းစသည္တို႕ကဲ့သို႕ မိမိ၏ေအာင္ျမင္မႈကို မိမိ ခံစားမသြားနိုင္ရွာၾက။ ထို႕ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈ အစစ္အမွန္သည္ အဘယ္ပါနည္း။ လူမ်ိဳးတစ္စုကို အနိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်၍ ရရွိေသာ အရာ၀တၳဳတို႕က စစ္မွန္သည့္ေအာင္ျမင္မႈေလာ။ သို႕တည္းမဟုတ္။ နိုင္ငံတစ္ခုကို နိုင္ငံတစ္ခုက စစ္ပြဲမ်ားဖန္တီး၍ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးျပီးရရွိသည့္ ေအာင္ျမင္မႈက စစ္မွန္၏ေလာ။ ယခုအခါတြင္ ကၽြန္ုပ္တို႕သည္ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္၊ စစ္မွန္သည့္ေအာင္ျမင္မႈကို ရွာေဖြရန္ အခ်ိန္ေကာင္း ၊ အခ်ိန္သင့္ေနေခ်ျပီ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘ၀တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ျပီဆိုလွ်င္ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုခုေတာ့ ရရွိရန္လိုအပ္ေနေလသည္။ လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္လည္း ၾကီးမားသည့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကို ရရွိခ်င္ေနၾကသည္။ သို႕ေသာ္႕႕႕သူတို႕လိုခ်င္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈကား႕႕႕႕ထမင္းစားရရံု ။ ေငြရရံု ။ နာမည္ၾကီးရံုမွ်ေလာက္သာ ရွိေသာ ေအာင္ျမင္သာတည္း။ ဤသည္ စစ္မွန္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈ မဟုတ္ေသးေပ။ ။

ဘ၀ႏွင့္ ခ်မ္းသာမႈ

            လူသားတိုင္းလူသားတိုင္းသည္ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကသည္။ ၾကြယ္၀ခ်င္ၾကသည္။ သူ႕ထက္ငါ စသည္ျဖင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ ခ်မ္းသာေအာင္လည္း ၾကိဳးစားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္သည့္သူမ်ားက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ကံေပးရင္ခ်မ္းသာမွာပဲဟု ထင္မွတ္ကာ အရိပ္တြင္ခိုနားေနတတ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က အိပ္ယာထက္တြင္ မ်က္လံုးပင္မဖြင့္ပဲ ခ်မ္းသာပါေစ႕႕႕ဟု ဆုေတာင္းတတ္ၾကသည္။

            ခ်မ္းသာမႈသည္ ေျခေထာက္ပါသည္မဟုတ္၍ အရိပ္တြင္ ခိုနားေနရံုႏွင့္ ေရာက္ရွိလာမည္မဟုတ္ေပ။ ခ်မ္းသာျခင္းကို ဖန္းဆင္း၍ ရနိုင္သည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဆုေတာင္းေနရံုႏွင့္လည္း မျပည့္စံုနိုင္။ သို႕ေသာ္႕႕သူတို႕သည္ ခ်မ္းသာခ်င္သည့္ ဆႏၵမ်ားကေတာ့ ျပင္းျပေနသည္။ မည္သူက ဆင္းဆင္းရဲရဲ၊ ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ ေနခ်င္ပါမည္နည္း။ ဘ၀ကိုရရွိထားသည့္ လူမွန္သမွ် မိမိတို႕ဘ၀ စိုေျပရန္အတြက္ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကသည္မွာ ဓမၼတာသာတည္း။ သို႕ေပမယ့္႕႕႕စည္းစိမ္ဥစၥာ ေငြေၾကးမ်ားျပည့္စံုေနရံုျဖင့္ ခ်မ္းသာသည္ဟု ဆိုနိုင္ပါမည္ေလာ။ ဘ၀တစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ စိတ္ တို႕သည္ မျဖစ္မေနပါရွိေနရမည္။ ေငြေၾကးဥစၥာတို႕သည္ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳလုပ္နုိင္ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ ျပိးျပည့္စံုျပီဟု ဆို၍မရေသးေခ်။

            သစ္ပင္တစ္ပင္သည္ အကိုင္းအခက္ ၊ အသီးအရြက္ႏွင့္ ေရေသာက္ျမစ္တို႕တြင္ ဘယ္အရာကပို၍ အဓိကက်ေပမည္နည္း။ အကိုင္းအခက္ ၊အသီးအရြက္ေပေလာ။ သို႕မဟုတ္။ ေရေသာက္ျမစ္ေပေလာ။ သဘာ၀အားျဖင့္ ဆိုရေပလွ်င္ အသီးကိုခူးရံု ။ အကိုင္းအခက္ကို ခုတ္ရံုႏွင့္ သစ္ပင္သည္ ေသနိုင္မည္မဟုတ္။ ေရေသာက္ျမစ္ကို ခုတ္လွဲလိုက္ပါက အပင္ေသသြားနိုင္သည္။

            ယင္းသို႕ပင္ ။ စိတ္သည္ ေရေသာက္ျမစ္ႏွင့္တူသည္။ စိတ္ကို ခုတ္လွဲလိုက္ပါက ခႏၶာကိုယ္သည္ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္သကဲ့သို႕ ဘိုင္းဘိုင္းလဲက်သြားနိုင္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ စိတ္ပ်ိဳေတာ့ ကိုယ္နု႕႕႕႕ဟုျမန္မာစကားပံုမ်ား ေပါက္ဖြားလာသည္။ စိတ္သည္ လူသားတို႕ဘ၀အတြက္ အဓိကက်သည္မဟုတ္ပါလား။

            ေရႊေငြဥစၥာတို႕ျဖင့္ ၾကီးပြားျခင္းသည္ စိတ္၏ခ်မ္းသာမႈကို ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေအာင္ မေထာက္ပံ့နိုင္ေပ။ခ်မ္းသာမႈမ်ားေလေလ စိတ္၏ ဆင္းရဲမႈက မ်ားေလေလျဖစ္၏။ မိမိကုမၸဏီမွာ ခန္႕အပ္ထားသည့္ မန္ေနဂ်ာက ေငြစာရင္းမ်ားတလြဲမွတ္ကာ ေငြေဖာက္သြားမည္လား။ မိမိအိမ္ရွင္မက အိမ္ေနာက္ေဖးမွေန၍ ေငြယိုေပါက္ေတြမ်ား ဖန္တီးေနမည္လား။ သို႕တည္းမဟုတ္။ မိမိဂိုေဒါင္မ်ားကို ေဖာက္ထြင္းေရးသမားမ်ားႏွင့္ ၾကံဳရမည္မွာလည္း လန္႕ေနရသည္။ မီးေဘးကိုလည္း စိုးရိမ္ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေငြေၾကးၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈသည္ ခ်မ္းသာမႈ အစစ္အမွန္ျဖစ္နုိုင္ပါမည္ေလာ။ ကၽြန္ုပ္တို႕သည္ စစ္မွန္သည့္ ခ်မ္းသာမႈကို ရွာေတြ႕ရန္ ၾကိဳးစားရေပဦးမည္။ ။

ဘ၀ႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရး

            ယေန႕ကမၻာၾကီးသည္ ရြာၾကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္မွာ လူတိုင္း၏ အျမင္တြင္ ယံုမွားစရာမရွိ။ ကမၻာ့ေျမာက္ပိုင္း၏ ျပႆနာေတြကို ေတာင္ပိုင္းက ယခုျဖစ္ ယခုၾကားေနရသည္။ ကမၻာ့ ေတာင္ဖ်ားက အခက္ခဲေတြကိုလည္း ေျမာက္ပိုင္းက ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ ျမင္ေနရသည္။မိမိနိုင္ငံမွ အျခားနိုင္ငံသို႕ စာပို႕ဆက္သြယ္လိုလွ်င္ အရင္ကဲ့သို႕ တစ္လ ၊ ႏွစ္လ ေစာင့္ရန္မလိုေတာ့ ။ ယခုပို႕လွ်င္ ယခုေရာက္ေနေပျပီ။

            ကမၻာၾကီးသည္ ခ်မ္းသာေနေပျပီ။ ၾကြယ္၀ေနေပျပီ။ ေခတ္မွီေနေပျပီ။ လူသားတို႕ေရာက္ရန္ ခဲယဥ္းသည့္ လကမၻာ ၊ အဂၤ ါျဂိဳလ္စသည့္ေနရာတို႕သို႕လည္း ယခုအခါ လြယ္ကူစြာ သြားလာနိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးသည္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာကုန္ျပီ ။ အေရွ႕ပိုင္းက ဆူညံ့မႈတို႕သည္ အေနာက္ဖက္ဆီသို႕ ေရြ႕ေလ်ာလာသည္။ ကမၻာၾကီး၏ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာျခင္းသည္ ေကာင္းေသာလကၡဏာပင္ေလာ ။ စက္ကရိယာ၊ ယႏၱရားတို႕ ေပၚေပါက္လာျခင္းက ေကာင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႕ပင္ေလာ။ ကၽြန္ုပ္တို႕စဥ္းစားရန္လိုအပ္သည္။

            ကမၻာေျမၾကိး စိမ္းလန္းစိုေျပရန္အတြက္ လူသားတို႕ျပဳလုပ္နုိင္သည္။ ကမၻာၾကီး ေျခာက္ေသြ႕ကာ ပ်က္စီးရန္အတြက္ လူေတြလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေရွးယခင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္တုန္းက ကမၻာၾကီးသည္ ေခတ္မမွီေသး။ သို႕ေသာ္ ကမၻာၾကီးအတြက္ စိတ္ခ်ရသည္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြလည္း သိပ္ျပီးမရွိခဲ့။ ေခတ္မမွီေပမယ့္ သာယာသည္။ ေနခ်င့္စဖြယ္ျဖစ္သည္။ မင္းဆိုးမင္းညစ္တို႕၏ ေလာဘမ်ားေၾကာင့္ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္ကို တိုက္ခိုက္လုယူမည္ဆိုပါကလည္း ဓားလွံလက္နက္တို႕သာရွိ၍ ကမၻာၾကီးအတြက္ ပူစရာမလို ။ လူသားတို႕၏ ဘ၀အတြက္ ေျခာက္ျခားစရာသိပ္မရွိ။

 ယခုမူကား႕႕႕႕ အရာရာေျပာင္းလဲခဲ့ျပီ။ စိမ္းလန္းေသာကမၻာၾကီးမွ ေျခာက္ေသြ႕လာသည္။ စက္မႈနိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႕    ႕႕႕႕႕႕ဟုေၾကြးေၾကာ္ၾကျပီးလွ်င္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေသာ လယ္ေျမတို႕သည္ စက္ရံုအျဖစ္ေျပာင္းလဲကုန္သည္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားမွ တဆင့္ စက္မႈ၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။လယ္ေျမမ်ားေလ်ာ့နည္း၍ လယ္သမားမ်ားနည္းပါးလာေသာအခါ ဆန္ေရစပါးထြက္တိုးႏႈန္းက က်ဆင္းလာသည္။ ယင္းေၾကာင့္ ဆန္ေတြ ေစ်းၾကီးလာသည္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ ျမင့္မားလာသည္။ သူခိုးဂ်ပိုးေတြလည္း အလ်ံပယ္ေပါၾကြယ္လာသည္။ တစ္၀မ္းတစ္ခါး အတြက္ႏွင့္ အတၱ၏ လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြေၾကာင့္ အထက္အရာရွိေတြ ျခစားလာသည္။ ရသမွ် ေျခကုတ္တို႕ကိုယူၾကကုန္သည္။ ျပည္သူတို႕၏ ဘ၀သည္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလာသည္။ ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ တစ္ခါသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးသည္။ ` နာမည္ႏွစ္လံုးနဲ႕ ရွိတဲ့အရာေတြက ၾကမ္းတမ္းတာပဲကြ။ ေလာကတို႕ ဘ၀တို႕ ကမၻာတို႕ အခ်စ္တို႕ေပါ့´´ဟုေျပာသည္။

ျပည္သူတို႕သည္ ေျခာက္ျခားစျပဳလာသည္။ ၾကာလာေတာ့ သည္ဒဏ္ကို သည္းမခံနိုင္ၾကေတာ့ ။ အုပ္စုဖြဲ႕ကာ ေတာ၀င္ၾကသည္။ နိုင္ငံေတာ္ကို အတိုက္အခံလုပ္သည္။ နိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲတို႕သည္လည္း မိမိနိုင္ငံ၏ အဆင္မေျပမႈေတြ ျမင္သည့္အခါ မိမိတို႕ထက္ အင္အားနည္းသည့္ နိုင္ငံငယ္တို႕ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလာၾကသည္။ ယင္းနိုင္ငံငယ္တို႕၏ သယံဇာတတို႕ကို သိမ္းယူရန္အတြက္ သိပၸံနည္းပညာတို႕ျဖင့္ လက္နက္ေတြ ထုတ္လုပ္လာၾကသည္။ လက္နက္ထုတ္လုပ္ရာတြင္လည္း သူ႕ထက္ငါ အျပိဳင္အဆိုင္ ။ ထို႕ေနာက္ ကမၻာစစ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ကမၻာစစ္ၾကီး ျငိမ္းသြားသည့္အခါလည္း လူတို႕၏ ဦးေဏွာက္ထဲတြင္ အတၱတို႕က ဖံုးလႊမ္းကုန္ေသာေၾကာင့္ မေက်မခ်မ္းသည့္ ကိစၥတို႕ကိုသာ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ လက္စားေခ်လိုစိတ္ကိုသာ ေရွ႕တန္းထားကုန္ၾကသည္။

            ထို႕ေၾကာင့္ နည္းပညာတို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးအသံုးျပဳကာ လက္နက္မ်ားကို ျပန္ျပီးထုတ္လုပ္လာၾကသည္။ အဏုျမဴစြမ္းအင္ ၊ ႏ်ဴကလီးယားတို႕ အိပ္မက္က နိုးသလို ေပါက္ဖြားလာၾကသည္။ ေကာင္းကင္တြင္ ပ်ံသန္းနုိင္သည့္ ေလယဥ္သည္လည္းေကာင္း ။ ေျမျပင္ေပၚေမာင္းႏွင္ရသည့္ ကားတို႕ကိုလည္းေကာင္း ထုတ္လုပ္လာၾကသည္။ သည္ေနရာတြင္ ျပႆနာက စ၍ျဖစ္ျပီ။ ေလယဥ္ ၊ ကားတို႕ကို ေရထည့္ျပီးေမာင္ႏွင္၍ ရသည္မဟုတ္။ စြမ္းအင္ေခၚေလာင္စာဆီတို႕ကို အသံုးျပဳရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရနံရမည့္ ေနရာတို႕ကို လုိက္ရွာရျပန္သည္။ မိမိနိုင္ငံမွ ေရနံမထြက္လွ်င္ ေရနံထြက္သည့္ နိုင္ငံတို႕ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလာၾကျပန္သည္။ ေလယဥ္ ။ကားတို႕မွ ထုတ္လႊတ္လိုက္ေသာ ကာဗြန္ဆိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ဓာတ္တို႕ေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးကို ေနေရာင္ျခည္မွ ကာကြယ္ေပးေသာ အိုဇုန္းလႊာတို႕လည္း ေပါက္ျပဲကုန္သည္။ ကမၻာၾကီးသည္ ေနပူေလာင္မႈကို မခံစားနိုင္။သူ၏ နာက်င္မႈကို ဆတ္စလူးခါေနေအာင္ ခံစားရသည္ကို လူေတြကိုေျပာျပသည္။ ပင္လယ္ကန္ရိုးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မုန္တိုင္းမ်ိဳးစံုတိုက္ခတ္သည္။ ေတာအုပ္ၾကီးတို႕တြင္ ေတာမီးေလာင္ၾကြမ္းကုန္သည္။ ေရခဲေတာင္တို႕ အရည္ေပ်ာ္သည္။ ေျမျပိဳသည္။ ငလ်င္လႈပ္သည္။ ကမၻာၾကီးသည္ နာတာရွည္ ေရာဂါမ်ားေၾကာင့္ ရာသီဥတုတို႕ မမွန္ေတာ့။ ယခုပဲ ကမၻာၾကီးက ပ်က္စီးေတာ့မလိုလို။

 ကမၻာၾကီးကို လူေတြ ေၾကာက္ရြံ႕လာသည္။ လူေတြကို ကမၻာၾကီးက မုန္းတီးလာသည္။  ေတာင္ကိုရီးယားႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားတို႕၏ ျပႆနာ။ ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ ႏ်ဴကလီးယား ျပႆနာ။ အီရန္ႏွင့္ အစၥေရး ။ အေမရိကန္ႏွင့္ အီရတ္။ တရုပ္ႏွင့္ဂ်ပန္။ တင္းမာမႈေတြက တင္းသထက္တင္းလာသည္။ ယခုပဲ ရြာေတာ့မည့္ဟန္။

ဤကဲ့သို႕ လူသားတို႕ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျဖစ္ေနရေသာ ျပႆနာမ်ားကို လူသားေတြကပဲ ဖန္တီးေနၾကသည္။ အနာရွိလွ်င္ ေဆးရွိရမည္။ အရႈပ္ရွိလွ်င္ အရွင္းရွိရမည္။ ကမၻာမ်ား၏ျပႆနာ ၊နိုင္ငံတိုင္း၏ ျပႆနာ တို႕ကို အဓိကေျဖရွင္းရမည့္ နည္းလမ္းမွာ တစ္ခုတည္းသာရွိသည္။ ယင္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသာတည္း။ ေအာင္ျမင္မႈတို႕သည္လည္းေကာင္း။ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈတို႕သည္လည္းေကာင္း  ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္တြဲဖက္မွသာလွ်င္ ျပီးျပည့္စံုေပမည္။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုရာတြင္လည္း တျခားတစ္ဦး ၊ အဖြဲ႕စည္းတစ္ခုကို အနိုင္က်င့္ျပီးမွ ရရွိသည့္ေ အာင္ျမင္မႈကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ အျခားအျခားေသာ သမၼာအာဇီ၀က်သည့္ ေအာင္ျမင္မႈကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာၾကီးအတြက္ အသံုး၀င္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။

ယခုေခတ္လူသားတို႕၏ဘ၀သည္ ေမြးဖြားျခင္းႏွင့္ ေသဆံုးျခင္းၾကားက ရွင္သန္ျခင္းကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၊ စိုးရိမ္ကင္းစြာရွင္သန္ရန္အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ အဓိကက်ေပသည္။ ျပည္သူတို႕၏ဘ၀ ။ လူသားတို႕၏ ဘ၀ကို အဆင္ေျပေခ်ာ့ေမြ႕ေစရန္မိမိကိုယ္တိုင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို လုပ္ေဆာင္သင့္သည္။ ယင္းသို႕မွမဟုတ္ပဲ အတၱကို မွန္ကင္းကဲ့သို႕ ေထာင္လႊားျပီး သူတစ္လူငါတစ္မင္း မ်ားျပဳလုပ္ေလလွ်င္ ကမၻာၾကီး၏ အနာဂါတ္လူသားတို႕၏ ဘ၀အတြက္ မနက္ျဖန္ေတြ ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ဆုံုးသြားနိုင္သည္။

ဆရာေမာင္သာမည္ ဘာသာျပန္ဆိုထားသည့္ ကရိရွနမူရတီ၏ အဇၥ်တၱေျပာင္းလဲေရးစာအုပ္ထဲတြင္႕႕႕႕အဇၥ်တၱေတာ္လွန္ေရး မပါဘူးဆိုရင္ အျပင္ဗဟိဒၶ ေျပာင္းလဲေရးဟာ ဘာမွေလးနက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာမွ အဓိပၸါယ္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟု ဆိုထားသည္။ မွန္သည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ ခမ္းနားသည့္ ပိရမစ္ အေဆာက္အအံုေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ။ ဘယ္ေလာက္သာယာဖြယ္ေကာင္းသည့္ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးပဲျဖစ္ျဖစ္။ ယင္းဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ စိတ္သေဘာထားေသးသိမ္ျပီး ၾကမ္းတမ္းယုတ္ညံ့သည့္သူရွိေနပါက ျငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ျဖစ္ေပၚလာဖို႕ မလြယ္ကူေပ။ လူသားတို႕၏ ဘ၀သည္လည္း ဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္မည္မဟုတ္။ ထို႕ေၾကာင့္ အျပင္ဗဟိဒၶအေဆာက္အဦးတို႕ေျပာင္းလဲပစ္မည့္အစား မိမိ၏ အဇၥ်တၱအတြင္းရွိ ဆိုးသြမ္းယုတ္ညံ့သည့္ စိတ္တို႕ကို ေျပာင္းလဲသင့္ေပသည္။

ဗဟိဒၶတြင္ရွိေသာ အရာ၀တၳဳတို႕ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ လြယ္ကူသည္။ ဖမ္းဆုပ္၍မရ ၊ ျမင္နိုင္ရန္ခက္ခဲေသာ စိတ္ကို ျပဳျပင္ဖို႕ဆိုသည္မွာ လြန္စြာမွ ခက္ခဲသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မွန္တင္ခံုေရွ႕တြင္ထိုင္ျပီး မိမိ၏ ရုပ္ကို ျပင္ဆင္သကဲ့သို႕ မိမိ၏ အက်င့္စရိုက္တို႕ကို ၾကည့္ရႈ၍ စိတ္ကို ျပင္ဆင္သင့္ပါသည္။

ကၽြနု္ပ္တို႕သည္ ကမၻာေလာကၾကီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္၊ လူသားတို႕၏ ဘ၀ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ မိမိ၏ အဇၥ်တၱအတြင္းရွိ ေသာစိတ္ကို မည္ကဲ့သို႕ျပဳျပင္ရမည္နည္း။

ေလာကတြင္ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးရွိသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျဗဟၼစိုရ္ဟု ေခၚပါသနည္းဟု ေမးခဲ့ေသာ္ ျဗဟၼာၾကီးတို႕၏( ျမင့္ျမတ္သူတို႕၏ ) အက်င့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဟုေျဖရပါမည္။ ယင္းတရားေလးပါးသည္ လူသားတို႕၏ ဘ၀တြင္ လိုအပ္ေနသည့္ ေလာကၾကီးကိုကယ္တင္မည့္ စစ္မွန္သည့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းကား႕႕႕႕

၁။ ေမတၱာ 

၂။ကရုဏာ

၃။မုဒိတာ

၄။ဥေပကၡာ႕႕႕တို႕တည္း။ယင္းတို႕တြင္

ေမတၱာဟူသည္မွာ ---ေဒါသ၏ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ ေဒါသသည္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သျဖင့္ မိမိေကာ ၊ အျခားသူမ်ားပါ ပ်က္စီးေစတတ္သည္။ ေမတၱာသည္ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕သည္။ သူတစ္ပါး၏အက်ိဳးစီးပြားကိုလိုလားသည္။

ကရုဏာဟူသည္မွာ႕႕႕႕ သူတစ္ပါး၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို လက္ေတြ႕ဖယ္ရွားေပးနိုင္သည္ျဖစ္ေစ။ မဖယ္ရွားေပးနိုင္သည္ျဖစ္ေစ ။ ဖယ္ရွားေပးလိုျခင္း ၊ကယ္တင္လိုျခင္း ၊ စာနာသနားျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ကရုဏာတရားကိုလက္ကိုင္ထားပါက အျခားသူမ်ားကို ညွင္းဆဲျခင္း။ အနိုင္က်င့္ျခင္းမ်ား မျပဳမိေတာ့ေပ။

မုဒိတာ ဟုူသည္မွာ႕႕႕႕ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားျဖင့္ျပည့္စံုေသာ သူမ်ား။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားကို ၾကားရ၊ ျမင္ရလွ်င္ ထိုသူ၏ ျပည့္စံုမႈကိုၾကည့္ျပီး ၀မ္းေျမာက္ေနျခင္းကိုဆိုလိုပါသည္။ ဤမုဒိတာတရားကို မပြားမ်ားနုိင္လွ်င္ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလိုစိတ္မ်ား ၀င္ေရာက္လာတတ္သည္။မုဒိတာပြားမ်ားနိုင္မွသာ မနာလိုစိတ္မ်ားကို ပယ္ရွားနိုင္ေပမည္။

ဥေပကၡာဟူသည္မွာ႕႕႕႕႕ခ်စ္ျခင္း။ မုန္းျခင္းဆိုသည့္ အစြန္းႏွစ္ဖက္သို႕မေရာက္ေအာင္ မွ်မွ်တတထိန္းေပးျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။

ဤျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို ေစာင့္ထိန္းနိုင္မွသာ လူတို႕၏ ဘ၀သည္ စစ္၏ေဘးအႏၱရာယ္ ၊ ကမၻာၾကီး၏အႏၱရာယ္မွ လြတ္ေျမာက္ကာ ခ်မ္းသာသုခကို ရရွိနိုင္ေပလိမ့္မည္။ မိမိတို႕၏ အတြင္းစိတ္ကို ျဗဟၼစိုရ္တရားတုိ႕ျဖင့္ ျပဳျပင္သည္ဆိုသည္မွာလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း၏ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖင့္ လူသားတို႕၏ ဘ၀သည္ သာယာစိုျပည္မည္မဟုတ္ေခ်။ လူသားတိုင္း လူသားတိုင္း သည္ ယင္းတရားေလးပါးကို လက္ကိုင္ထားမွသာ မိမိတို႕လိုခ်င္သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရား၏လက္ေအာက္တြင္ရွိေသာ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ၾကီးပြားမႈ၊ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမႈတို႕သည္သာ မိမိတို႕တစ္ဘ၀လံုးအတြက္ စိတ္ခ်ရေပမည္။ ယင္းသို႕မွမဟုတ္လွ်င္ စစ္မွန္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈ။ စစ္မွန္သည့္ ခ်မ္းသာမႈမျဖစ္နုိင္ေပ။ လူသားတို႕၏ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းဖို႕။ စစ္ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားမက်ေရာက္ဖို႕ ။ ကမၻာေလာကၾကီးစိမ္းလန္းစိုျပည္ဖို႕ ျဗဟၼစိုရ္တရားကိုလက္ကိုင္ထား၍ တကယ့္စစ္မွန္သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရနိုင္ပါေစဟုသာ ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါေတာ့သည္။ အေၾကာင္းကား႕႕႕႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဘ၀သည္ ခြဲျခမ္း၍မျဖစ္နိုင္ေသာေၾကာင့္ပင္။

ေလးစားစြာျဖင့္

မိန္ေႏြ

8.11.2012

( ကိုယ္ပိုင္ေရး ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါေၾကာင္း ၀န္ခံကတိျပဳအပ္ပါသည္။)