ညဘက္ဆို ၾကယ္ေတြဆံုေနမွ
လမင္းဆို ထိန္ထိန္သာေနမွ
ေကာင္းကင္ဆို ျပာေနမွ
ပန္းဆိုလည္းေမႊးေနမွ
စမ္းေရဆိုလည္း ေအးေနမွ
ျမင္ျမင္သမွ်အရာရာဟာ လွပေနမွ
ေရေပၚဆီလို မဟုတ္ပဲ
အခ်စ္ဆိုလည္း အသဲထဲရင္ထဲ
နစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ေနရမွ
အခုေတာ့ အဲလိုမဟုတ္ပဲ..........
ၾကယ္မဆံုတဲ ့ လမိုက္ာညက
သန္းေကာင္ညကို ၾကီးစိုး
မုန္တိုင္းထန္သလို
ေကာင္းကင္တခုလံုးေမွာင္ကာမဲ
ဒီေႏြအလည္စမ္းေရေတြ ခမ္းခဲ ့ျပီ
ေမႊးေသာပန္းေလးေတြ
ေစာစီစြာ ေၾကြလႊင့္ေနသလို
ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ အထီးက်န္ၾက
နစ္နစ္ခါခါနဲ ့ ေမတၱာအခ်စ္ကိုလည္း
စြန္ခြာေျပးရက္တဲ ့ သူေရ
ဒီတခါေႏြဦးက ေလရူးေတြ ပါမလာပါနဲ ့ေတာ့
ပြင့္ဖူးစ ပန္းေလးေတြေရ
ေမႊးပ်ံတဲ ့သင္းရနံ ့ေလးေတြ
ငါနဲ ့အတူဤကမၻာေျမကို ခ်ီတက္လို ့
ေလၾကမ္းေတြ ေဝးတဲ ့တေနရာ
မာယာေတြ ကင္းတဲ ့အခ်စ္ ဝကၤမၻာဆီ
ေျခလွမ္းေတြ စတင္ေနျပီ
အို...လွပတဲ ့ကမၻာေျမဆီေပါ့
ဖိုးခြားေလး (ေကာ့မွဴးျမိဳ ့)
No comments:
Post a Comment